Ποιος ήταν εκείνος με το ασυνήθιστο όνομα που σε δημοσκόπηση του BBC αναδείχθηκε δεύτερος "σημαντικότερος Βρετανός" μετά τον Τσόρτσιλ, πριν από την Νταϊάνα, τον Σαίξπηρ, τον Νεύτωνα και τον Δαρβίνο, ακόμη και τον Τζον Λένον και τον Ντέιβιντ Μπέκαμ; Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με τον καθορισμό της κατάλληλης δοσολογίας φαρμάκων για τους ανθρώπους μέσω πειραμάτων σε ποντικούς; Ή με τις διαδικασίες γήρανσης και, τελικά, θανάτου των έμβιων όντων -ημών συμπεριλαμβανομένων- και με το ότι η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής φαίνεται να έχει ένα θεωρητικό ανώτατο όριο; Δεν είναι παράξενο που τέτοιες διαδικασίες έχουν το αντίστοιχό τους στον τρόπο μεγέθυνσης και θανάτου των εταιρειών; Τι σχέση μπορεί να έχει η δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου με τα δίκτυα υποδομών των πόλεων, και πώς αυτά σχετίζονται με τα δίκτυα των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων σε όλες τις πόλεις ανά την υφήλιο; Μας βοηθούν οι πιθανές απαντήσεις στα παραπάνω να αντιμετωπίσουμε τα φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας, πρωτίστως το ζήτημα της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης του πλανήτη; Ο φυσικός Geoffrey West είναι πρωτοπόρος στα πεδία της επιστήμης της πολυπλοκότητας, των αναδυόμενων συστημάτων και των δικτύων. Ωστόσο, ο όρος "πολυπλοκότητα" μπορεί να παραπλανά, καθώς εκείνο που κάνει τις ανακαλύψεις του West τόσο όμορφες είναι η υποκείμενη απλότητα η οποία ενοποιεί τα εκ πρώτης όψεως πολύπλοκα και πολύμορφα φαινόμενα των ζωντανών συστημάτων, των πόλεων και των επιχειρήσεών μας. Γοητευμένος από τη γήρανση και τη θνητότητα, ο West εφάρμοσε την αυστηρότητα του φυσικού επιστήμονα στο βιολογικό ερώτημα: "Γιατί η ζωή μας διαρκεί τόσο και όχι περισσότερο". Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό· ανακάλυψε ότι όλα τα θηλαστικά είναι κλιμακωμένες εκδοχές το ένα του άλλου. Αν γνωρίζουμε το μέγεθος κάποιου θηλαστικού, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε νόμους κλιμάκωσης και να μάθουμε τα πάντα για αυτό, από το πόση τροφή καταναλώνει ημερησίως, ποιος είναι ο καρδιακός ρυθμός του, πόσος ο χρόνος έως την ωριμότητά του, μέχ