Διαβάζοντας το βιβλίο όσοι έζησαν ένα κομμάτι της ζωής τους ή τουλάχιστον την παιδική ηλικία τους στην Αλβανία της εποχής πριν τη δεκαετία του '90, δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν σ' αυτό τον εαυτό τους, την παιδική ηλικία και τη νεότητά τους, χρώματα και γεγονότα, χειρονομίες και αρώματα, ιστορίες και ευτράπελα περιστατικά, τη γλώσσα και διάφορα αντικείμενα της εποχής, με λίγα λόγια την κοινή και σχεδόν ομοιόμορφη παρελθούσα ζωή μας, η οποία έχει περάσει πια ανεπιστρεπτί αλλά δεν έχει ξεχαστεί. Το έργο του Ντεμνέρι μας βοηθά να την ανακαλέσουμε πριν λάβει τη θέση της μια άλλη εποχή - λόγου χάρη η σημερινή, με τα δικά της χαρακτηριστικά και την ομοιομορφία της [...].
Η κοινωνία κάθε εποχής δημιουργεί τον δικό της τρόπο ζωής, τους δικούς της κανόνες, τα ήθη, τις προτιμήσεις και τα ιδανικά της, τις κρίσεις και τις συμπεριφορές της, εν συντομία, μια συγκεκριμένη κοσμοαντίληψη, την οποία και εκδηλώνει μέσω των προϊόντων που παράγει. Κατά κάποιον τρόπο, οι άνθρωποι γίνονται θύματα αυτού που οι ίδιοι δημιουργούν.