Ο Ντέμιαν Τζόουνς δεν είχε ξαναβρεθεί στον Αγριότοπο των Εκατό Μιλίων του Μέιν, μία από τις πιο γοητευτικές και ταυτόχρονα πιο δύσκολες και απαιτητικές διαδρομές σε βουνό. Όμως είχε πια πάρει την απόφαση να κάνει αυτό το δεκαήμερο ταξίδι, μαζί με τη γοητευτική και χαρισματική Άμπερ και τους άλλους πέντε, όσο επικίνδυνο κι αν ήταν.
Δε σκέφτηκε δεύτερη φορά την τρομερή κούραση που θα αντιμετώπιζε, τον παράξενο καιρό που άλλαζε από στιγμή σε στιγμή πάνω στο βουνό, τις επίπονες αναρριχήσεις πάνω σε κοφτερούς βράχους, τους ορμητικούς χειμάρρους, τα θανάσιμα τσιμπούρια, ή τις αρκούδες που παραμόνευαν πίσω από τα δέντρα του πυκνού δάσους. Ήξερε καλά από κινδύνους.
Αυτό που δεν μπορούσε να υπολογίσει ήταν οι άνθρωποι-πουλιά.
Οπλισμένοι με τόξα, βαλλίστρες και ματσέτες, η ομάδα των αδίστακτων ορεσίβιων είναι εκεί για έναν και μοναδικό λόγο: για να σκοτώσουν, και μάλιστα με άσπλαχνους, φρικτούς τρόπους -με τρόπους που θα σε κάνουν να ουρλιάξεις με όλη σου τη δύναμη.
Μόνο που εκεί πάνω, στον Αγριότοπο, δεν υπάρχει κανείς για να σε ακούσει.
Αν θέλεις να σωθείς, πρέπει να το κάνεις μόνος σου. Πρέπει να φτάσεις στα άκρα.