Ίσως για τη συγγραφή αυτών των διηγημάτων τα ονόματα να ήταν απλώς οι αφορμές. Ίσως ένας τρόπος να πλησιάσω συνανθρώπους μου και να τους φωτογραφίσω κατά την επιτέλεση μιας ιδιαίτερης στιγμής τους. Το επιχείρησα με την πεποίθηση ότι αυτό θα γινόταν ευκολότερα, αν -χάριν εξευμενισμού- τους προσφωνούσα «με τα μικρά τους ονόματα». Σαν να ήταν φίλοι μου. Όπερ και εγένετο. Ορισμένα ονόματα μάλιστα τα αποτύπωσα σε μικρά κιβώτια-σώματα, να συστήνονται –οικοδεσπότες στη θέση μου– στην εξώφυλλη θύρα του σπιτιού τους. Στη μέση ενός χώρου γυμνού, ενός τόπου αφτιασίδωτου, που ωστόσο κάπως τον γλύκαινε η λάμψη μιας ροζ απόχρωσης.