Έχοντας βιώσει επώδυνα αλλά γενναία, επί επτά ολόκληρα χρόνια (1821 - 1827), το υπέροχο εθνικό τους τόλμημα, αυτό που συγκλόνισε τον ελλαδικό χώρο και συγκίνησε αλυσιδωτά με το μεγαλείο του τους λαούς της Δύσης, οι "Αφανείς" ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα στον Πόρο και στην Τροιζηνία, πλάι στους στρατιωτικούς και πολιτικούς τους ηγέτες, φθάνουν στην κατάκτηση της ελευθερίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Παρακολουθούν μαγεμένοι τη γένεση του μικρού κράτους των Ελλήνων στην Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας και υποδέχονται ως σωτήρα της πατρίδας τους τον Ιωάννη Καποδίστρια, εκλεγμένον ως πρώτο Κυβερνήτη της. Το διπλωματικό παιχνίδι των τριών προστάτιδων δυνάμεων της Ευρώπης κορυφώνεται στα χωρικά τους ύδατα και τους καθιστά θεατές στην πρώιμη φάση της δημιουργίας των πρώτων ελληνικών κομμάτων-φατριών, αλλά και συμμέτοχους των αντιπαραθέσεων μεταξύ αγγλόφιλων, γαλλόφιλων και ρωσόφιλων καπεταναίων και πολιτικών. Την ίδια εποχή, η οικογένεια του Αλέξανδρου και της Διαμάντως Τορόνσκι αφήνει πίσω της τα "Φεγγάρια της Φωτιάς", μεγαλώνει και ζει μέρες ευτυχίας, συντρέχοντας από τον πόρο με κάθε μέσον το δύσκολο έργο του Καποδίστρια για την κοινωνική ανασυγκρότηση του ρημαγμένου τόπου. Η Μαρίτσα του Μέλλου παντρεύεται, μπαίνει σε σόι εμπορικό και γίνεται η σπουδαγμένη καραβοκύρισσα του νησιού που παίρνει το πόδι της μάνας της στον αγώνα προσφοράς για την πατρίδα. Μέχρι που έρχεται ο καταραμένος "Διχασμός". Το αντικυβερνητικό πείσμα των "συνταγματικών" το καλοκαίρι του 1831 περνά από τη Μάνη και την Ύδρα στο Αιγαίο κι οδηγεί τον ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη στην ανατίναξη των πλοίων του εθνικού στόλου στο λιμάνι του Πόρου... Το νησί παραδίνεται στη "μήνιν" των κυβερνητικών εμφύλιων αντιποίνων κι ο άγγελος-προστάτης των φτωχών, η Διαμάντω του Μέλλου και του Τορόνσκι, αγωνίζεται μόνη να περισώσει ό,τι μπορεί από τις φλόγες που κατακαίνε τα πάντα...