Σ΄ αυτό το βιβλίο – μωσαϊκό, αποτελούμενο από ψηφίδες του παρελθόντος και του παρόντος, η Βούλα Ν. Βερώνη, μας μεταφέρει στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στη Μύκονο, τη γενέτειρά της και στη γειτονική Νάξο. Μας ταξιδεύει μέσα από εναλλαγές έμμετρου λόγου και σύντομων περιγραφικών διηγημάτων, με αναφορές στην ομορφιά και την απλότητα της ζωής στο νησί, στα ήθη, στα έθιμα, στην τοπική διάλεκτο (ντοπιολαλιά) και στην αναπολούμενη αγνή καθημερινότητα του χθες, μέσα από Μνήμες παιδικές, μα ανεξίτηλες. Παράλληλα, αποτυπώνει τις σκέψεις της και τους προβληματισμούς της, όσον αφορά το κατά καιρούς δυσχερές παρόν μας και τις ανθρώπινες σχέσεις, υπό το διαυγές και κρυστάλλινο πρίσμα της δύναμης της Αγάπης.