Οι κοινωνικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στο ελληνικό πλαίσιο, όπως οι μεγάλες δημογραφικές αλλαγές, η εξελισσόμενη οικονομική κρίση, οι αυξημένες μεταναστευτικές ροές και οι πολυπολιτισμικές τάξεις, τοποθετούν τη διαπολιτισμική εκπαίδευση στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η συζήτηση, βέβαια, για τη διαπολιτισμική αγωγή έχει ξεκινήσει ήδη από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα στον δυτικό κόσμο και συνεχίζει να εξελίσσεται, συχνά αντικατοπτρίζοντας και τις ευρύτερες κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις. Μέρος αυτής της συζήτησης φιλοδοξεί να αποτελέσει και το βιβλίο αυτό. Μια σειρά θεμάτων προσεγγίζουν την πολιτική και την πρακτική της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, φωτίζοντας τα ζητήματα αυτά μέσα από διαφορετικούς θεωρητικούς φακούς. Κοινή συνισταμένη, ωστόσο, είναι η αναγνώριση της ανάγκης να καλλιεργηθεί η διαπολιτισμική κατανόηση και συνεργασία, να διαμορφωθεί ένα κράτος δικαίου που θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή και να αναδομηθεί ο σχολικός θεσμός σύμφωνα με τις αρχές της διαπολιτισμικής προσέγγισης. Μείζον ζήτημα αποτελεί, εντέλει, με ποιες πολιτικές και πρακτικές θα καταστεί δυνατή η αλληλεπίδραση με άλλους πολιτισμούς, όχι μόνο η αναγνώριση της ύπαρξής τους.