Η συγγραφή της "Διαφορικής διάγνωσης" ξεκίνησε πριν από τριάντα οκτώ χρόνια. Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1977 από τις εκδόσεις Γρηγορίου Παρισιάνου, με τίτλο "Διαφορική Διάγνωσις επί τη Βάσει των Κυρίων Κλινικών Εκδηλώσεων". Το 1981 εγκρίθηκε η διανομή του στους τελειοφοίτους της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκτοτε διανέμεται ως διδακτικό σύγγραμμα μέχρι σήμερα. Οκτώ χρόνια μετά την πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε η δεύτερη και δεκατέσσερα χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά της τρίτης. Επιπλέον δεκατέσσερα χρόνια μεσολάβησαν μέχρι την τέταρτη έκδοση - αυτή που κρατά στα χέρια του ο αναγνώστης. Στον πρόλογό του στην πρώτη έκδοση, ο αείμνηστος καθηγητής Γεώργιος Μερίκας περιέγραφε με γλαφυρότητα το αντικείμενο του βιβλίου: "(...) Η διάγνωσις αποτελεί την πεμπτουσίαν του ιατρικού έργου εις όλας τας κλινικάς ειδικότητας. Και αναμφισβητήτως, όταν ο ιατρός, αντιμετωπίζων τον ασθενή του, επιτυγχάνει ταύτην, δοκιμάζει θελκτικόν αίσθημα ικανοποιήσεως, με την πίστιν ότι το πρόβλημά του έχει κατά βάσιν λυθή και η θεραπεία, την οποία θα εφαρμόση, θεμελιούται επί ορθής βάσεως" (...) "Η διαφορική διαγνωστική είναι το μεγαλύτερον και σπουδαιότερον κεφάλαιον της Κλινικής Ιατρικής. Πυρήν της ύλης της είναι το σύστημα, όπερ ακολουθεί η ιατρική σκέψις διά τη διακρίβωσιν της νοσολογικής οντότητος εκ της οποίας πάσχει έκαστος ασθενής, κατόπιν διαφορισμού της από άλλας οντότητας με ομοιάζουσαν κλινικήν έκφρασιν, αίτινες ευλόγως θα ηδύναντο να ανάγουν εις σφαλεράς διαγνώσεις" (...) "Όσον τελειότερον ο ιατρός δύναται να διαφοροδιαγνώση, τόσον αποτελεσματικώτερος είναι εις την κλινικήν πράξιν". Στην ίδια έκδοση, ο συγγραφέας του βιβλίου προσδιόριζε ότι σκοπός της συγγραφής ήταν: "(...) η ανάλυσις των διαγνωστικών προβλημάτων τα οποία απαντούν συχνότερον εν τη πράξει επί τη βάσει των κλινικών εκδηλώσεων αι οποίαι και συνηθέστεραι είναι και κοιναί μεγάλου αριθμού νόσων". Και στον πρόλογο της τρίτης έκδοσης, διευκρίνιζε ότι: "Σκοπός δε του βιβλίου δεν είναι