Οι συγγραφείς του τόμου: Ιωάννης Βαρτζόπουλος, Χρυσή Γιαννουλάκη, Ορέστης Γιωτάκος, Βασιλική Γιωτσίδη, Βασίλης Δημόπουλος, Πέτρος Κεφάλας, Ιάκωβος Κλεώπας ,Κωνσταντίνος Κοκκώλης, Μαρία Κούντζα, Ιωάννα Κουστένη, Βενετσάνος Μαυρέας, Μαρίνα Σκουρτέλη, Νίκος Στεφανής,Στέλιος Στυλιανίδης, Γεώργιος Τζεφεράκος, Στέλιος Φαρσαλιώτης
Στη σηµερινή εποχή της απανθρωποποίησης, της ψηφιακής ζωής και της συρρίκνωσης των κοινωνικών δεσµών, η ταυτότητα της ψυχιατρικής διακρίνεται από µια σηµαντική επιστηµολογική ρευστότητα και ευθραυστότητα. Αυτή η ευθραυστότητα δεν αφορά την οντολογική ύπαρξη της ψυχιατρικής διαταραχής, αλλά αφορά ουσιαστικά τις απλουστευτικές θεραπευτικές απαντήσεις απέναντι στη βιοψυχοκοινωνική πολυπλοκότητα του πάσχοντος ατόµου, οι οποίες κυριαρχούνται από τον αναγωγισµό του βιοϊατρικού µοντέλου.
Η άσκηση της ψυχιατρικής πρακτικής αυστηρά µέσω τεκµηριωµένων γνώσεων και θεραπευτικών πρωτοκόλλων αποστασιοποιεί, συχνά ολοκληρωτικά, τον κλινικό ψυχίατρο και κλινικό ψυχολόγο από το βίωµα του Άλλου, από τ