Η Νταμμαπάντα είναι ένα από τα κυριότερα Βουδιστικά κείμενα. Αρχικά γραμμένο στη γλώσσα Πάλι (στα Σανσκριτικά ΝΤΑΡΜΑΠΑΝΤΑ) θεωρείται ότι περιέχει τους λόγους του Βούδα. Όταν ο Βούδας φωτίστηκε, διαλογιζόμενος κάτω από το δέντρο Μπούντι στην Μποντ Γκάγια πήγε στο Σάρναθ, κοντά στην ιερή πόλη Βαρανάζι, όπου δίδαξε για πρώτη φορά - ή, όπως λένε οι Βουδιστές, γύρισε τον Τροχό του Ντάρμα για πρώτη φορά. Η πρώτη διδαχή του Βούδα αποκάλυψε τη φύση του ανθρώπινου πόνου μέσα από τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες- τον Πόνο, τη Γέννηση του Πόνου, το τέλος του Πόνου, και την Ατραπό που οδηγεί στο Τέλος του Πόνου. Η Ατραπός αυτή συνο-ψίζεται στην Ευγενή Οκταπλή Ατραπό.Έτσι, στο Πρώτο Γύρισμα του Τροχού του Θείου Νόμου, ο Βούδας έθεσε τις αρχές της αρετής και της αυτοπειθαρχίας με σκοπό την Τελείωση ή Φώτιση του Ανθρώπου. Η διδαχή του Σάρναθ αποτέλεσε τη βάση της σημερινής Νότιας Σχολής του Βουδισμού ή της Χίναγιάνα (Μικρό Όχημα). Η Νταμμαπάντα είναι ένα απόσταγμα των αρχών αυτών. Εδώ δόθηκε η πρώτη ώθηση στην τεράστια δύναμη