Πριν από πενήντα σχεδόν χρόνια, ανέθεσαν σε έναν, νεαρό τότε, κληρικό να γράψει ένα βιβλίο που να περιγράφει ουσιαστικά τον στόχο και τη διαδρομή της χριστιανικής πορείας. Αφού ο Θεός ζητάει από τα κτίσματά του να γίνουν αυτό που Εκείνος είναι (άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ αγιός ειμί), κάθε συνειδητοποιημένη απόφαση θετικής ανταπόκρισης στην παράλληλη προτροπή του: αράτω τον σταυρόν και ακολουθήτω μοι, χρειάζεται τη γνώση των φάσεων της διαδρομής αυτής. Η ειλικρινής και απαραίτητη θεμελίωση στην αναζήτηση του γνώναι εν τη γη την οδόν Σου, γεννάει μια αρχική ανθρώπινη τιμιότητα, για την οποία ισχύει εκείνο το: "κάθε έντιμος άνθρωπος είναι η πιο ευγενική λέξη του Θεού". Όταν κάποιος αρχίσει να εποικοδομεί, τότε ξεκινάει και η διαδρομή της... σταυροφορίας εν μέσω διλημμάτων, προβλημάτων, επιλογών, παλινδρομήσεων, τελικά ωριμότητας. Ο μακάριος πατέρας μας Μελέτιος Καλαμαράς, στον οποίο ανατέθηκε η συγγραφή αυτής της Αγιολογίας, είχε τότε ήδη μια δεκαπενταετή ζωή ως κληρικός κοντά σε δύο αγνούς ανθρώπους, τον π. Ιωήλ Γιαννακόπουλο και τον π. Αγαθάγγελο Μιχαηλίδη. Δεν είχε πάρα να συστηματοποιήσει και να καταγράψει θεωρητικά την εμπειρία του από τη συναναστροφή του μαζί τους. Είχε -όπως φαίνεται από το συγγραφικό αποτέλεσμα- την ωριμότητα και τις γνώσεις να παρουσιάσει ως διδασκαλία αυτό που ζούσε ως βίωμα. Οι επεξηγηματικές προσθήκες και οι θεολογικές αναγνώσεις φανερώνουν άνθρωπο που έχει κυριολεκτικώς καταπιεί τη θεολογία της Εκκλησίας και πλέον μπορεί να τη διδάξει και να την παρουσιάσει αυτονόητα. Εμείς σήμερα, όντας σε μια εποχή που αγιολογεί χωρίς να ζει άγια, που θαυμάζει χωρίς να μιμείται, που μιλάει για τους αγίους και έχει σύγχυση για το τι είναι άγιος, που θέλει θαυματουργούς για προσωπική εξυπηρέτηση, και προφήτες για λύση των αποριών και των περίεργων, ας αφουγκραστούμε τη διδασκαλία του μακαρίου πατέρα μας Μελετίου. Αν την εγκολπωθούμε, τότε θα ρυθμίσουμε καλύτερα (και αγιότερα) τη ζωή μας. Θα αρχίσουμε να γινόμαστε μιμητές τους. Θα συνειδητοπο