Ένας αλεξιπτωτιστής, που έπεσε στο δρόμο Σούδας - Χανίων, βρέθηκε με το πολυβόλο απέναντι σε μια ομάδα γερόντων που κάθονταν στο καφενείο. Πάτησε τη σκανδάλη και άρχισε να σκοτώνει. Την άλλη στιγμή, τον έφτασε ο Καπετάν Μανούσος, ένας Σφακιανός, δυο μέτρα. Δεν είχε όπλο μαζί του, παρά κρατούσε μια μυτερή πέτρα. Πριν να προλάβει ο Γερμανός να γυρίσει το όπλο προς το μέρος του, τον είχε αναποδογυρίσει και τον είχε σκοτώσει με την πέτρα. Ύστερα, πήρε το πολυβόλο, έτρεξε στον κάμπο κι άρχισε να θερίζει τους Γερμανούς, που έτρεχαν εδώ κι εκεί, προσπαθώντας να βρουν τους συντρόφους τους. Οι Γερμανοί έψαξαν να τον βρουν, αλλά τον Καπετάν Μανούσο τον είχαν καταπιεί τα βράχια του Ψηλορείτη. Τότε, η γερμανική διοίκηση τοιχοκόλλησε μια προειδοποίηση που έλεγε περίπου αυτά: "Αν δεν παρουσιαστείς σε 48 ώρες, θα τουφεκίσουμε 50 αθώους. Διάλεξε". Κι ο Καπετάν Μανούσος, γνήσιο παιδί της Κρήτης, διάλεξε. Φόρεσε ένα μαύρο πουκάμισο, αποχαιρέτησε τη γυναίκα του και τα παιδιά του και παραδόθηκε. Τον τουφέκισαν το ίδιο βράδυ. Την ώρα που τον ετοίμαζαν για την εκτέλεση, ο Μανούσος ξεφλούδιζε ένα πορτοκάλι. Δεν φοβάσαι βρε θηρίο;" τον ρώτησε ένας χωροφύλακας. "Τι έχεις μέσα σου; Πέτρα;" Ο Μανούσος τον κοίταξε αυστηρά: "Πολλά λες", του είπε. Έτσι πέθανε το 1941, ο Καπετάν Μανούσος, πρώτος ξάδελφος του "Καπετάν Μιχάλη". Ένα βιβλίο Τιμής και Μνήμης για τα 80 χρόνια από την ηρωική Μάχη της Κρήτης. Τα πρωτότυπα ανακοινωθέντα του Τύπου της Εποχής, οι Μαρτυρίες των Μαχητών, τα ντοκουμέντα και τα επεισόδια των δώδεκα ημερών που συγκλόνισαν τον πλανήτη και άλλαξαν την έκβαση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αφιερωμένο σε εκείνους που αντιμετώπισαν το ατσάλι των δυνάμεων του σκότους με το ατσάλι των Πανανθρώπινων Αξιών, της Ελευθερίας, της Ανεξαρτησίας, της Αξιοπρέπειας. Και νίκησαν...