Ο ιστορικός χώρος δεν χαρίζεται, διεκδικείται. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, ανάμεσα στα κενά που χαρακτηρίζουν τη δημόσια ιστορία της Ελλάδας, οι Εβραίοι της χώρας ήταν ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σκοτεινά. Όχι μόνον σε ό,τι αφορά στην εβραϊκή γενοκτονία στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά και εν γένει στην εβραϊκή παρουσία. Στη δημόσια εκπαίδευση αυτή η παρουσία φαινόταν ως απουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πρότινος ένας νέος μπορούσε να διανύσει όλες τις κλίμακες της εκπαίδευσης και να μη μάθει ποτέ ότι στην Ελλάδα κατοικούσαν και κατοικούν Εβραίοι. Η άγνοια αυτή είναι και η βασική αιτία πίσω από τις διάφορες μορφές αντισημιτισμού.
Τα εν λόγω κενά της δημόσιας ιστορίας σιγά-σιγά γεμίζουν τα τελευταία χρόνια, καθώς έχει διευρυνθεί ο κύκλος των επιστημόνων και έχουν αυξηθεί οι θεσμικοί φορείς που διεκδικούν ιστορικό χώρο για τον εβραϊσμό της Ελλάδας. Καρπός αυτής της διεύρυνσης είναι και το παρόν βιβλίο, που καλύπτει ποικιλία ερευνητικών τομέων σε σχέση με τους Εβραίους της Ελλάδας: δημογραφί