Το ανά χείρας βιβλίο συνιστά μια απόπειρα διερεύνησης της ελληνο-εβραϊκής ταυτοτικής αναφοράς στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, αφού η μοντέρνα εκδοχή της εβραϊκότητας ξεδιπλώνεται με ορόσημο την νεωτερικότητα. Μέσα από την εκπόνηση μιας επιτόπιας εμπειρικής έρευνας επιδιώκεται η διερεύνηση, αφενός του τρόπου με τον οποίο οι Έλληνες/δες Εβραίοι/ες αυτο-προσδιορίζονται, όσον αφορά την ατομική και συλλογική διάσταση της εθνικής, εθνοτικής και θρησκευτικής τους ταυτότητας, αφετέρου του τρόπου με τον οποίο διακλαδώνονται και συμπλέκονται οι μεταλλαγές και οι μεταμορφώσεις αυτής της ταυτότητας με ορόσημο το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Η έρευνα εστιάζει συγκριτικά, στις Ισραηλιτικές Κοινότητες των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και του Βόλου, και επιχειρεί να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα. Πως βλέπουν τον εαυτό τους οι Έλληνες/δες Εβραίοι/ες: ως θρησκευτική μειονότητα, ως εθνοτική ομάδα ή απλώς ως κανονικά και πλήρη μέλη της ελληνικής κοινωνίας; Πως αντιλαμβάνονται την ιουδαϊκή τους ταυτότητα: ως θρ