…Ο ξανθός νέος με το ελβετικό παλτό απαντούσε πρόθυμα σ’ότι τον ρωτούσε ο άλλος, δίχως να φαίνεται πως νιώθει, πόσο άτοπες κι αδίαφορες ήταν πολλές ερωτήσεις του ή πόσο βαριεστημένα του μιλούσε ο άλλος. Του είπε πως τον είχαν στείλει για θεραπεία στο εξωτερικό, γιατί υπέφερε από κάποια παράξενη αρρώστια των νεύρων, κάτι σαν επιληψία, κ’έλειπε πάνω από τέσσερα χρόνια από τη Ρωσσία… (ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 5 ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ Α’)