Είναι δεκάξι χρονών. Είναι ανίκητη. Και διψάει για εκδίκηση.
Η Σεράνο ζει στους δρόμους. Συντροφιά της έχει μόνο μια γάτα. Και βέβαια το μωρό της. Και φαντάσματα από το παρελθόν, με τα οποία μιλά διαρκώς. Έχει επίσης μια μυστική φωλιά: ένα παροπλισμένο βαγόνι τρένου –το απόρθητο, γεμάτο προμήθειες και όπλα φρούριό της. Γιατί η Σεράνο δεν είναι όπως οι άλλοι άστεγοι. Έχει κανόνες, πολλούς κανόνες, που δεν τους παραβιάζει ποτέ. Και έχει μυστικά.
Επίσης, η Σεράνο κάνει όλες τις δουλειές της μόνη της. Δεν ανακατεύεται με τις διάφορες φυλές τής νύχτας, τις λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνες και θανάσιμες. Προτιμά να κινείται σαν σκιά. Εκτός και αν βρεθείς εσύ στο διάβα της. Τότε αλλάζει το πράγμα.
«Είμαι στρατηγός και ιχνηλάτης και στρατιώτης. Είμαι σκιά και αέρας. Είμαι τέτοια πράγματα. Δεν είμαι φυσιολογική. Θα τρελαινόμουν ακόμη κι εγώ αν ήμουν. Όλοι εσείς οι φυσιολογικοί είστε τρελοί, μα το Θεό. Μπα: προτιμώ να είμαι σκιά και αέρας. Θα ζήσω λιγότερα χρόνια από σένα μεν, αλλά είμαι σαν τη γάτα: κάθε μου μέρα