"Πιστεύουμε σε εκείνην, όπως σε μια γυναίκα σταλμένη από τη θεία πρόνοια, τη στιγμή που συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας να αμφιβάλλει για την αθανασία της ψυχής", έγραψε ο Χένρυ Τζέημς για την Δωροθέα Μπρούκ, που μοιράζεται, μαζί με τον νεαρό γιατρό Τέρτιο Λιντγκέιτ, όχι μοναχά τον κεντρικό ρόλο στο Middlemarch της Τζώρτζ Έλιοτ, αλλά και την ακράδαντη πεποίθηση πως η ζωή έχει πρωτίστως ηρωική διάσταση. Από τη στιγμή που το Middlemarch έτυχε ενθουσιώδους και θερμής αποδοχής από κοινό και κριτικούς, κατά την περίοδο 1871-2, η Τζώρτζ Έλιοτ αναγνωρίστηκε ως η μεγαλύτερη εν ζωή μυθιστοριογράφος στην Αγγλία. Φιλοδοξία της ήταν να περιγράψει το πορτραίτο μιας ολόκληρης κοινότητας -εμπόρων, αγροτών, μεσοαστών- στην ανερχόμενη επαρχιακή πολιτεία του Middlemarch κατά την εποχή γύρω στα 1830, λίγο πριν την Νομοθετική Μεταρρύθμιση. Μεγαλειώδες μα συνάμα συγκροτημένο, πλούσιο σε αφηγηματική ειρωνεία και σασπένς, το Middlemarch επιτυγχάνει να μας δείξει πως το ασυνείδητο ψυχολογικό πεπρωμένο διαμορφώνει την κοινωνική συμπεριφορά και διαμορφώνεται από αυτήν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Σίγκμουντ Φρόυντ το κατέτασσε στα πέντε πιο αγαπημένα του βιβλία. Όλα αυτά με τέτοια επιδεξιότητα, ώστε να συνιστούν υψηλή αφηγηματική τέχνη που κεντρίζει το ενδιαφέρον και τη δημιουργική φαντασία του αναγνώστη. Όπως σημειώνει και η Βιρτζίνια Γουλφ: "Πρόκειται για ένα από τα λίγα αγγλικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν για ώριμους αναγνώστες".