Βέβαια, αυτή η ιστορία συμβαίνει στην Προβηγκία. Οι περιπέτειες κι οι γκάφες του Ταρταρέν μας διασκεδάζουν, ταυτόχρονα όμως η πληθωρικότητα, ο ιπποτισμός, η τρυφερότητά του μας αποκαλύπτουν κάτι γνωστό, κάτι δικό μας, που δεν είναι άλλο από το μεσογειακό τεμπεραμέντο του ήρωα. Από κει και πέρα ο Ταρταρέν, πολιτογραφημένος μέσα μας, αποδεκτός και "δικός" μας, ενεργεί σαν άλλος εαυτός μας και μας γοητεύει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)