Σε καιρό µνήµης
Όταν οι μέρες φθίνουν
είναι ο καιρός της μνήμης.
Μικροί κραδασμοί
και λάμψη σκοτεινή
η αλχημεία των οραμάτων.
Νυχτώνει νωρίς στους αμπελώνες.
Τσαμπιά σταφύλια
που κάτω απ’ αυγουστιάτικο
ωρίμασαν φεγγάρι
στου τρυγητή το χέρι αφήνονται.
Όταν οι νύχτες μακραίνουν
και παγώνουν,
κλήμα που απ’ το νάμα
πηγής καθάριας ήπιε
στη σήψη αντιστέκεται.