Ονειρεύτηκα ένα σπίτι με μόνο ένα πιάνο κι εσένα φωνή του. Ένα φιλί, σαν εκείνο το άστεγο που κρατάει αιώνες. Στο μισοσκόταδο μιας άγνωστης πόλης. Που δεν με γνωρίζει αλλιώς. Με σένα μόνο να υπάρχω. Κλείσε, κλείσε την πόρτα. Την πόρτα του. Το σπίτι... Ονειρεύτηκα. Μαζί σου. (Από την έκδοση)