Αυτές τις μέρες δεν μ’αρέσει να βγαίνω πολύ απ’το σπίτι, Δεν ανθίζουν πια γαλάζιες βιολέτες, Και δεν νομίζω πως είναι κανείς έτοιμος να αλλάξει, Για να τις ξαναδεί, Αν θυμάσαι το μέρος, Από εκεί ξεκίνησα, Πού είναι όμως τώρα η βαθιά γνώση, Για μια φορά θα υπερασπιστώ την ενηλικίωση, Όλες τις μεταμορφώσεις της που υπομείναμε, Μην με ξαναρωτήσεις τι εννοώ, Θα προτιμούσα να είμαι πηγή έμπνευσης για κάποιον που γράφει, Παρά να γράφω, Μοιάζει με συμφωνία του αγνώστου, H αργοπορία της καθημερινότητας, Mε δελεάζει η σκόνη, Πραγματικότητα· πόσο ευάλωτη είσαι, Μακριά από την περίμετρο, Η αγωνία εξαφανίζεται στο κέντρο, Δεν υπάρχει πια ηχώ, Θάνατε πήδα· Θα σε πιάσωΤο σκοτάδι δεν κατανοεί το φως, Ίσως και το αντίθετο, Όπως και να ‘χει άσ’ τα να παλεύουν, Έχουμε τις δικές μας μάχες να δώσουμε