Στα ποιήματα του βιβλίου, η όψη του κόσμου αλλάζει, ενώ ο ψαράς και ο κυνηγός, ως διαχρονική ανθρώπινη κατάσταση, βρίσκονται σταθερά μπροστά στα ίδια διλήμματα. Όντα φτερωτά, ριζωμένα ή υδρόβια, όλα τους ήδη προς εξαφάνιση, διαφεύγουν από τον κόσμο των συναλλαγών, για να εμφανιστούν φευγαλέα, ζητώντας απαντήσεις, χτίζοντας γέφυρες.