Νέοι δρόμοι χαράζονται επάνω στο κορμί μου. Μη με ρωτήσεις γιατί το κανα κι ήταν τόσο όμορφη τότε η νύχτα! Σήκωσέ με ψηλά και κάθησέ με στους ώμους σου. Σαν να 'μαι μωρό.... Έφτασα, σκέψου, να παίξω στο κουκλοθέατρό τους. Έκανα την κακιά τους μαριονέττα... Όμως, να'στε ήσυχοι. Έμαθα ....και προσέχω. Κάποτε, στην πυγμαχία, μας είπαν: "Να χτυπάς εκεί ακριβώς που πρέπει, στον αντίπαλο. Μην χάνεις το στόχο σου. Έτσι είναι η πόλη.... Βλέμματα που ανταλλάσσουν βολές, αναπνοές που παγώνουν και ερωτήματα προς εκμετάλλευση. Κι ύστερα, εγώ κάνω θόρυβο... Μήπως εννοούν τα τακούνια μου; Τρέχα εσύ! Κρύψου! Ένα "μπαμ!" είναι. Πέταμα και πάμε γι' άλλα.. Ρώσικη ρουλέτα στη λεωφόρο Συγγρού. ...κι αυτός ο σάκος του μποξ στα δεξιά! Χωρίς να πέφτω, χωρίς να σέρνομαι... ...Στους νέους δρόμους ζωής που ανοίγονται!