Ο οξύρρυγχος ποιητής οσφραίνεται
από μακριά τις λέξεις, ψυχανεμίζεται
αμφίδρομα σήματα, σάρκες ιδεών
στήνει ηχητικά οχυρά
με αμφοτερόγλωσσα νοήματα
αλλά ευχόρευτους ρυθμούς.
Ο πλατυμέτωπος αναγνώστης
δανείζει το βλέμμα του στη σελίδα
αναποδογυρίζει τις σειρές
να βρει των υπαινιγμών τις ρίζες
σε άμμο λευκή βουλιάζει.