Η παρούσα μελέτη αποτελεί παραπλήρωμα του βιβλίου "Ανθρωπο-Τοπωνύμια του Νομού Χανίων", καθώς δεν συμπληρώνει απλώς κενά και δεν διορθώνει μόνο κάποιες αβλεψίες, αλλά, κυρίως, έρχεται να φωτίσει τη χρονολογική (όχι πια την ετυμολογική) όψη του ζητήματος των οικήσεων στο δυτικότερο γεωγραφικό διαμέρισμα της Κρήτης. Έτσι, ο ενδιαφερόμενος αποκτά μια αρκετά σαφή εικόνα της ιστορικής πορείας των οικισμών ή άλλων τύπων ανθρώπινης εγκατάστασης (κάστρα, μετόχια, μοναστήρια, συνοικίες κ.λπ.) μέσα στον χρόνο, πάνω σε μια διαδρομή εννέα περίπου αιώνων. Ο παρών κατάλογος στηρίζεται μόνο σε γραπτές πηγές και συνοδεύεται από σχετική βιβλιογραφία. Το βάρος πέφτει στα έγγραφα, ενώ οι επιγραφές παρατίθενται με επιφύλαξη μία χρονολογία σε έναν ναό π.χ. δεν δηλώνει κατ' ανάγκην και ύπαρξη οίκησης. Γίνεται προσπάθεια να φανεί, στις υποσημειώσεις, η ιστορική πορεία και των γραπτών αναφορών (όχι μόνο των οικήσεων), αφού, συχνά, από το σήμερα και μέχρι την πρωτογενή εγγραφή μεσολαβούν πολλοί μελετητές, των οποίων η μνεία αποτελεί υποχρέωση για κάθε νεότερο... (από την εισαγωγή του βιβλίου). Άνοιξε την πύλη του χρόνου, κατέβα τα σκαλοπάτια του κι ύστερα ξανανέβα τα. Χίλια χρόνια, χίλιες φορές, χίλια ονόματα. Ο τόπος γίνεται χρόνος. Ο χρόνος γίνεται τόπος. Αν αγαπάς τον τόπο αυτόν, θα καταφέρεις εύκολα να τον περιδιαβείς. Αν καταφέρεις - δύσκολα - να τον περιδιαβείς, χωρίς να τον αγαπάς, τότε ίσως και να τον αγαπήσεις.