Έτσι κι αλλιώς ένα ιστορικό γεγονός δεν ξεγίνεται. Η αποτύπωσή του μάλιστα με τον μοναδικό και αδιάψευστο τρόπο της φωτογραφίας προσφέρεται, προφανώς, για κάθε είδους θεώρηση, αναδρομή, αποτίμηση και αξιολόγηση, για πληροφόρηση και για διδασκαλία, προσφέρεται, τέλος πάντων, ως η μαρτυρία εκείνη που μπορεί ψυχρά και αντικειμενικά να περιγράψει το ιστορικό συμβάν. Αυτήν ακριβώς την περιγραφή, την απεικόνιση του ιστορικού συμβάντος επιχειρεί ετούτο το βιβλίο μέσα από μια σειρά φωτογραφιών που, με τον τρόπο της η κάθε μία, δίνουν τις τραγικές του διαστάσεις και εικονογραφούν το ανεπανάληπτο: την ίδια την απίστευτη καταστροφή, ακόμη και στις λεπτομέρειές της, αλλά και την αναπόφευκτη αναίρεσή της. Στη Ζάκυνθο που χάθηκε λοιπόν και στους Ζακυνθινούς που χάθηκαν μαζί της, στην ιστορία της πόλης και στις μνήμες που είναι μέσα μας και μας συντροφεύουν, μνημόσυνο στοργής και αγάπης, αφιερώνεται ετούτο το βιβλίο.