Το νομικό καθεστώς που διέπει σήμερα την εκκλησιαστική περιουσία, συγκροτείται από ένα σύνθετο πλέγμα διατάξεων δικαίου του ιδιωτικού, του δημόσιου κυρίως όμως του εκκλησιαστικού δικαίου. Σκοπός των ανωτέρω κανόνων δικαίου είναι η αναγνώριση και προστασία των εμπράγματων δικαιωμάτων των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων, στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος αλλά και της ΕΣΔΑ. Η έναρξη όμως της ισχύος της κτηματολογικής νομοθεσίας και η προϊούσα εφαρμογή του θεσμού του Εθνικού Κτηματολογίου (N. 2308/1995, «Κτηματογράφηση για τη δημιουργία Εθνικού Κτηματολογίου – Διαδικασία έως τις πρώτες εγγραφές», Ν. 2664/1998, «Εθνικό Κτηματολόγιο και άλλες διατάξεις», όπως ισχύουν με τις τροποποιήσεις και του Ν. 4409/2016) σε διάφορες περιοχές της χώρας, είναι γεγονός ότι δοκιμάζει τις αντοχές του υπάρχοντος νομικού status της εκκλησιαστικής περιουσίας, εν όψει των εξώδικων ή δικαστικών διαδικασιών που προβλέπονται για την αποκάθαρση και κατοχύρωση των συναφών εμπράγματων δικαιωμάτων. Σκοπός του παρόντος έργου είναι η διερεύνηση των νομοθετικών, θεωρητικών και νομολογιακών προϋποθέσεων ένταξης της περιουσίας των χιλιάδων εκκλησιαστικών νομικών προσώπων όλης της ελληνικής επικράτειας στον ραγδαία εξελισσόμενο θεσμό του Εθνικού Κτηματολογίου.