Η ιδέα του σοσιαλισμού φαίνεται ότι έχει πάψει πια να είναι ελκυστική. Παρά τη γενικευμένη δυσαρέσκεια και δυσφορία για την πορεία του κόσμου μας, ο καπιταλισμός παρουσιάζεται ως ο αξεπέραστος ορίζοντας. Πώς εξηγείται η γήρανση αυτής τής άλλοτε τόσο γοητευτικής ιδέας; Και τι πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να τη διασώσουμε στους δικούς μας καιρούς; Η ιδέα του σοσιαλισμού έχασε τη λάμψη της επειδή το θεωρητικό της υπόβαθρο στηρίζεται σε παραδοχές προερχόμενες από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης. Παραδοχές που σήμερα, τον 21ο αιώνα, δεν διαθέτουν πλέον καμία πειστικότητα. Πρέπει να αντικατασταθούν έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στη σύγχρονη ιστορική και κοινωνική εμπειρία. Είναι δυνατόν, κατά συνέπεια, να καταπολεμηθεί η γενικώς επικρατούσα φετιχιστική άποψη ότι οι κοινωνικές σχέσεις δεν μπορούν να μετασχηματιστούν. Είναι δυνατόν να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο σοσιαλιστικό πρόγραμμα, το οποίο σήμερα μπορεί να ξαναγίνει επίκαιρο. Ο Άξελ Χόνετ διατυπώνει νέες εννοιολογικές κατηγορίες, όπως η διαμόρφωση της οικονομίας με μέτρο μια αλληλέγγυα "κοινωνική" ελευθερία, προκειμένου οι σοσιαλιστικές ιδέες να ανακτήσουν τη χαμένη τους δύναμη.